Theo Francken en Yoleen Van Camp lanceren twee wetsvoorstellen over migratie

Sinds vorig jaar al kan het parket nagaan of iemand die asiel of verblijfsrecht vraagt als ouder van een hier geboren kind, ook echt een band heeft met het kind. Met andere woorden of het al dan niet om een schijnerkenning gaat, louter om aan papieren te geraken. Soms laten jonge moeders zich bijvoorbeeld betalen door mannen zonder papieren om hen te laten erkennen als vader.

Het nieuwe wetsvoorstel zou het mogelijk maken om in de jaren na de erkenning te controleren of de ouder zijn verantwoordelijkheid ook effectief opneemt, zowel op financieel als op affectief en emotioneel vlak. Zo niet kan de verblijfsvergunning alsnog worden ingetrokken.

Uit cijfers van de Dienst Vreemdelingenzaken blijkt dat in 2017 52.066 mensen naar ons land kwamen in het kader van gezinshereniging. Het betreft het totaal, dus zowel mensen uit andere landen van de Europese Unie als migranten uit de rest van de wereld. Specifiek voor vluchtelingen die asiel kregen ging het in 2017 om 4.093 partners of kinderen.

Vandaag krijgen mensen die asiel kregen een jaar de tijd om partner of kinderen te laten overkomen, ook als ze nog geen bestaansmiddelen – een job dus – hebben. Na dat jaar kan het alleen als ze een vaste baan hebben en een inkomen van minstens 1.500 euro.

Francken en Van Camp willen die termijn terugbrengen van één jaar naar drie maanden. Dat is de door Europa vastgelegde minimumtermijn. Daarnaast willen Francken en Van Camp ook dat dat minimuminkomen om gezinsleden te laten overkomen hoger wordt en afgestemd wordt op de grootte van het gezin. Vandaag geldt een referentiebedrag van 120 procent van het leefloon (dat is die 1.500 euro). Dat zou 140 procent moeten worden plus 10 procent per bijkomend gezinslid.

“Voor ons zou iedereen altijd een voldoende inkomen moeten hebben om voor zichzelf en het toekomstig gezin een zelfstandig, menswaardig bestaan te garanderen”, zeggen de N-VA-parlementsleden.