Voormalig Kamerlid
Op vraag van voormalig minister van Financiën Johan Van Overtveldt en staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken voerde de Nationale Bank van België een baanbrekend onderzoek naar de economische kosten van migratie. De studie werd in het najaar van 2020 opgeleverd. De N-VA vraagt nu bij monde van Theo Francken, Yoleen Van Camp, Darya Safai en Christoph D’Haese een een grondige vervolgstudie.
Theo Francken noemt de studie van de Nationale Bank verdienstelijk werk. “Het feit dat het Belgische taboe doorbroken is om onderzoek te verrichten naar de economische kosten van immigratie, betekent al heel wat. Toch mogen we het hierbij niet laten. Verder studiewerk is nodig. Er zijn nog te veel blanco’s."
Yoleen Van Camp sluit zich aan bij Francken. "Tijdens de hoorzittingen over de resultaten van de studie kwam er vanuit wetenschappelijk-economische en -demografische hoek opmerkingen bij de gehanteerde methodiek. De kosten van immigratie werden berekend via een momentopname en niet via de zogenaamde levensloopberekening. Hierdoor werd bijvoorbeeld misleidend gecommuniceerd dat de tweede generatie migranten meer zou bijdragen aan de samenleving dan de allochtonen. Klopt niets van, zo bleek tijdens de hoorzittingen. Het is dus noodzakelijk die levensloopberekening te maken om zo appelen met appelen en peren met peren te vergelijken. Alle data zijn hiervoor beschikbaar, dat gaf de Nationale Bank zelf toe. Waar wacht men op?"
Darya Safai wijst erop dat ondanks de uitdrukkelijke vraag van de N-VA er geen kostenberekening van de illegale migratie in al haar facetten is gemaakt. “Door het kaduke Europese asielmodel blijft het overgrote deel van de afgewezen asielzoekers illegaal in de EU. De kosten hiervan zijn immens, gaande van opvang en terugkeer tot criminaliteit en overlast. Waarom werd dit niet berekend? De N-VA past voor het huidige asielmodel van verblijfsrecht na illegale reis en kiest resoluut voor het Australisch asielmodel."
In onze resolutie vragen we ook bijkomend onderzoek naar de economische kost van immigratie opgesplitst per afkomstregio, zegt Christoph D’Haese. “Internationaal onderzoek leert ons immers dat er verschillen bestaan tussen de verschillende migrantengroepen, dat blijft moeilijk bespreekbaar."
Voor Theo Francken zou het zonde zijn als de studie van de Nationale Bank het eindpunt betekent. “Laat het net het beginpunt zijn voor structureel en taboeloos onderzoek naar demografie en migratie. In Anglosaksische landen worden de kosten en opbrengsten van diaspora al decennia open onderzocht bediscussieerd. Dit is de weg die ook wij moeten inslaan. Enkel zo kan een volwassen debat over migratie en demografie gevoerd worden."
