© Getty Images
Malafide systemen
Yoleen Van Camp legt uit: “De dienst Vreemdelingenzaken stelt vast dat personen snel na aankomst uit elkaar gaan en meteen een nieuwe verbintenis aangaan, vaak louter op papier en vaak verschillende keren na elkaar, louter om gebruik te maken van dit migratiekanaal. Soms worden daartoe heuse malafide systemen opgezet, begin dit jaar nog werd een bende opgerold die zich daar mee bezig hield. Deze “draaideurhuwelijken” zijn migratiefraude in zijn meest pure vorm.”
Extra voorwaarde
Van Camp en Francken willen het fenomeen aanpakken door een extra voorwaarde in de wet te schrijven, en dat zonder te raken aan het recht op huwelijk en gezinsleven, dat immers beschermd is door de Grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. “Wie via gezinshereniging een verblijfsvergunning verkregen heeft, moet eerst twee jaar legaal verblijf in ons land hebben én aan de voorwaarden voor die gezinshereniging hebben voldaan, vooraleer een nieuwe procedure kan worden opgestart”, zegt Yoleen Van Camp.
Snel scheiden onmogelijk maken
Kamerlid Theo Francken herinnert eraan dat de rem van twee jaar eerder al bestond voor wie via een huwelijk met een derdelander naar ons land kwam, maar nog niet voor Europeanen en Belgen. “Het misbruik van de benden situeerde zich dan ook bij die groepen. Daarom breiden we die wachtperiode uit naar alle categorieën. Twee jaar is de maximumperiode die de Europese gezinsherenigingsrichtlijnen ons toelaten en die helaas ook op dit vlak te laks is. Maar door maximale vereisten te verbinden aan die wachtperiode kunnen we het fenomeen wel effectief bestrijden. De aanvrager moet immers niet alleen aantonen twee jaar legaal in ons land te hebben verbleven, maar ook dat de voorwaarden voor zijn verblijf al die tijd vervuld bleven. Dat wil zeggen dat de mensen effectief samengewoond moeten hebben als echtgenoot of partner met de persoon die ze hebben vervoegd in België. De praktijk van snel scheiden na aankomst wordt zo onmogelijk gemaakt.”
Wachttijd van twee jaar
In principe is het zo dat een buitenlander die zich in dit land vestigt op basis van een huwelijk met een Belg, terug moet wanneer het huwelijk spaak loopt. In de praktijk is dat door Europese wettelijke uitzonderingen vaak niet mogelijk. Bijvoorbeeld wanneer het koppel een kind kreeg, er sprake is van huiselijk geweld, het huwelijk drie jaar standhield (waarvan één jaar hier), of indien terugsturen naar het land van herkomst niet veilig is. In die gevallen kon de gescheiden buitenlander dus meteen een nieuwe bruid(egom) uit het buitenland laten overkomen, en zelfs telkens opnieuw. Met de wet van Francken en Van Camp geldt voortaan een wachttijd van twee jaar. Bovendien willen beide N-VA-Kamerleden dat na de wachttijd van twee jaar ook de nieuwe buitenlandse partner éérst onze taal en inburgeringscursus moeten volgen in het land van herkomst. Daar legden ze recent ook een wetsvoorstel voor neer.
